زندگی چیست؟
                            خون دل خوردن اولش رنج و آخرش مردن
زندگی چیست؟
                             موج اقیانوس  اولش رنج و آخرش افسوس

Ooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooo

به جانهای از عاشقی بی قرار

        به دلهای عشاق شیدا قسم

                   به آن ناله هایی که پر می کشند

  به سوی خدا ، نیمه شبها قسم

                             به دلدادگانی پریشان چو من

که در کوی یارند رسوا قسم

            به آیین طنازی و دلبری

                   به شیرین و لیلی به عذرا قسم

 اگر می شناسی خداوند را!

                          به ذات خداوند یکتا قسم

که عشقت ز دل رفتنی نیست ، نیست!

به پروردگار توانا قسم!!

Ooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooo

عشق زیباست چه پیدا و چه پنهان باشد

                                                                            عشق میخواهد تا انسان انسان باشد

چه کسی گفت که شادی را امسال کنید؟

عشق فرمود که نان باشدو ایمان باشد

در زمینی که علفهای هوی ریشه کند

عشق از مردم آن شهر گریزان باشد

ای شماها که به سختی‌ها می‌اندیشید

بگذارید که عاشق شدن آسان باشد

مرگ چون جامه اگر چند به ما نزدیک است

زندگی از افق دور نمایان باشد

با بهاری که مرا نیست دلم می‌خواهد

گل فراوان خندد، ابر غزلخوان باشد

چتر بردار به دیدارم اگر می‌آیی

پیش‌بینی من از فردا باران باشد

Ooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooo

              نمیخوام بهت بگم دوستت دارم آخه خیلی واسه عشق تو کم

به تموم کارای روی زمین زل زدم به چشم تو مقدم

حتی آوردن اسم تو واسم مثل یک مراسم مقدس

واسه مستی یه عمرم یه نفس بودن کنار تو برام بسه

نمیخوام نگامو از تو بگیرم نکنه که گم بشی تو سایه ها

حتی درد و دل برات نمیکنم تا دلت نگیره از گلایه ها

دل ما با هیچکسی را نمیاد تو حریف من و تنهایی میشی

وقتی شب توموج رویا گم میشم تو برام پری دریایی میشی

آسمون با بارونای دیشبش چکیده تو آبی چشمای تو

اگه تو توزندونم پا بذاری دیواراش باز میشه فرش پای تو

نمیخوام بهت بگم دوستت دارم خیلی اونور تر از احساس من

لحظه ای که تو دیگه من و نخوای خیالم جمع که وقت مردن 

Ooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooo

شاگردی از استادش پرسید: عشق چست؟
استاد در جواب گفت: به گندم زار برو و پر خوشه ترین شاخه را بیاوراما در هنگام عبور از گندم زار، به یاد داشته باش که نمی توانی به عقب برگردی تا خوشه ای بچینی!
شاگرد به گندم زار رفت و پس از مدتی طولانی برگشت. استاد پرسید: چه آوردی؟ و شاگرد با حسرت جواب داد: هیچ! هر چه جلو میرفتم، خوشه های پر پشت تر میدیدم و به امید پیدا کردن پرپشت ترین، تا انتهای گندم زار رفتم.
استاد گفت: عشق یعنی همین!
شاگرد پرسید: پس ازدواج چیست؟
استاد به سخن آمد که: به جنگل برو و بلندترین درخت را بیاور اما به یاد داشته باش که باز هم نمی توانی به عقب برگردی!

Oooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooo

لبخند آخرین من دروغ معصومانه بود

برای پنهان کردن داغ دل ویرانه بود

من مات مات از بازی شطرنج عشق می آمدم

شاه مهره دل رفته بود من لاف بردن میزدم...

قلعه دل ،اسب غرور، لشکر تار و مار عشق

دادم به ناز رخ تو ، اینهمه یادگار عشق

گفتم: ببر هرچی که هست رقیب جلد چیره دست

گفتی: تو مغروری هنوز با فتح این همه شکست

Oooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooo

خوب مطالب امروز هم این قدر بود امیدوارم خوشتون بیاد

فقط یک خواهش ازتون دارم نظر یادتون نره

تـحمل کردن زیباست ،

 اگر قرار باشـد روزی به تــــو برسـم

انتـظار لحظه ها آسان است ،

 اگر قرار باشـد تــــو را ببینـم